عقب رفتن لثه فرایندی است تدریجی که با کنار رفتن بافت های اطراف دندان قسمت بیشتری از دندان و حتی ریشه دندان نمایان است که میتواند منجر به آسیب به استخوان پشتیبان دندان شود.این وضعیت علاوه بر وضعیت ناخوشایند دندان ها سبب حساسیت دندانی نیز می شود و چنانچه این عقب رفتگی لثه درمان نشود منجر به از دست دادن دندان می شود.بمنظور ترمیم و پیشگیری از عقب رفتگی لثه پیوند بافت لثه نیاز است.
انواع پیوند بافت لثه
انتخاب بافت پیوند لثه بسته به شرایط فرد متفاوت است .راه‌های مختلفی برای پیوند لثه وجود دارد که میتواند ریشه‌های در معرض را بپوشاند که در تمامی آنها، بافت لثه را از بخشی از دهان (برای مثال سقف دهان که پوشش مشابهی دارد) به بخش دیگری پیوند می‌زنند. گاهی بافت اهدایی میتواند از فردی دیگر نیز استفاده شود.
به غیر از جراحی درمانی لثه،از این روش برای زیبایی لثه هم می توان استفاده کرد، لبخند گوشتی یا لثه ای از مواردیست که زیبایی فرد را تحث تاثیر قرار می دهد و نیاز به جراحی لثه بمنظور زیبایی است.
پیوند بافت همبند
رایج ترین روش پیوند برای درمان ریشه ی نمایان است، در این روش، یک فلپ پوست از سقف دهان (کام) بریده می شود و بافتی از زیر فلپ به نام بافت همبند زیر اپیتلیال، برداشته می شود و به بافت لثه اطراف ریشه دندان پیوند داده می شود. پس از پیوند بافت همبند، فلپ به محل خود برگدانده شده و بخیه زده می شود.
پیوند پایه دار
در این روش، به جای گرفتن بافت از کام، بافت مستقیما از لثه در اطراف یا نزدیک دندان معیوب گرفته می شود. فلپ تنها تا حدی بریده می شود، به طوری که لبه ای از آن به بافت لثه متصل می ماند. سپس بافت به محل مورد نظر کشیده شده تا ریشه های در معرض محیط دهان را پوشش دهد. این روش در افرادی قابل استفاده است که دارای بافت کافی در اطراف محل مورد نظر هستند.
پیوند آزاد بافت لثه
پیوند آزاد مانند پیوند بافت همبند، شامل استفاده از بافت سقف دهان است. اما به جای ایجاد فلپ و برداشتن بافت زیر لایه، مقدار کمی از بافت مستقیما از سقف دهان خارج می شود و سپس به ناحیه ای از لثه که تحت درمان قرار دارد پیوند می شود. این روش اغلب برای افرادی استفاده می شود که بافت لثه آنها نازک است و برای بزرگ شدن لثه به بافت اضافی نیاز دارند.هنگام جراحی لثه می توان از پیوند استخوان یا موارد جایگزین آن به منظور متصل کردن مجدد بافت لثه به سطح ریشه دندان استفاده کرد.